Wbrew pozorom styl nowoczesny wcale nie rzeczą, która nie wymagałaby żadnego wstępu czy wyjaśnienia. Niejednokrotnie mylony jest ze stylem współczesnym. Styl nowoczesny odnosi się do bardzo unikalnego nurtu w sztuce i architekturze, rozwijającego się w pierwszej połowie XX wieku, można identyfikować z nim architektów, projektantów i artystów. Styl współczesny jest natomiast pojęciem płynnym i oznacza po prostu wszytko to, co aktualnie jest modne i popularne. Styl modernistyczny rozpoczął się po roku 1918, czyli zaraz po pierwszej wojnie światowej. Nie bez powodu jest to styl funkcjonalny – nawiązywał do istniejących warunków mieszkaniowych oraz materialnych, ograniczonej dostępności wzorów i materiałów. Jest rozpoznawalny na świecie przez oszczędność formy, dużą ilość wolnej przestrzeni i zamiłowanie do praktycznych rozwiązań. Nowoczesne znaczy najczęściej proste. Inaczej niż w klasycznych wnętrzach, granicę między pomieszczeniami się zacierają, salon płynnie przechodzi w kuchnię akcentując przejście jedynie zmianą koloru podłogi lub koloru ściany, zwykle w mało radykalny sposób. To sprawia że podczas przygotowywania posiłku można brać czynny udział w spotkaniu rodzinnym czy przyjęciu, rezygnuje się z odrębnych, zamkniętych jadalni.
Styl nowoczesny stanowi świetny wybór w przypadku małych przestrzeni, w których nie ma miejsca na zbędne ozdoby i bibeloty. Ważne jest oświetlenie, możliwie duże, szerokie okna. Meble bez zdobień, oszczędne, grające formą a nie kolorem czy zdobieniami. Nade wszystko, muszą być użyteczne i czynnikiem determinującym ich wygląd jest funkcja. Duże przesuwne szafy wnękowe, proste stoły i wygodne krzesła. Kanapy które pomieszczą wiele osób i posiadają funkcję spania. Ciekawą nowinką były meble wypełnione granulatem styropianowym, najczęściej pufy lub poduchy, które można dowolnie kształtować aby przyjąć pozycję siedzącą, półleżącą, czy znaleźć wygodne oparcie dla karku. Obecnie to rozwiązanie które można znaleźć w wielu biurach, w strefach komfortu i relaksu przeznaczonych dla pracowników. Kochają je również dzieci.
Ważna jest wytrzymałość materiałów, łatwość obchodzenia się z nimi, czyszczenia – mają tworzyć przestrzeń do życia i zabawy, a nie muzeum, dlatego na jedwabie i kryształy nie ma po prostu miejsca. Niejeden chłopiec marzy o fotelu piłce, a mnogość kolorów i wzorów puf jest w zasadzie nieograniczona, Ich zaletą jest wielka użyteczność, można je zabrać na zewnątrz, używać na tarasie, łatwo się czyszczą i można je reperować (choć też nie tak łatwo uszkodzić). Ważna jest precyzja w dobieraniu, gdyż tylko konsekwencja i trzymanie się wyznaczonej idei mogą dać pożądany efekt, a aranżacja musi być przemyślana na tyle by zachować zasady ergonomii. Brak rygoru sprawi, że kilka nieprzemyślanych zakupów uczyniło nasze wnętrze współczesnym, zamiast nowoczesnym.
Jak powiedział chyba najbardziej znany z współczesnych architektów Le Corbusier – dom jest maszyną do mieszkania. W takiej maszynie sprawdzą się zamknięte szafki i komody, bez przeszkleń, bez miejsca na bibeloty. Do tego rodzaju aranżacji najlepiej dobrać pasują meble o prostym, geometrycznym kształcie z metalowymi, chromowanymi wykończeniami. Jeśli chodzi o krzesła i stoły, warto postawić na takie o oryginalnej konstrukcji – płozy zamiast nóg fotela, fantazyjne oparcie geometrycznej kanapy. Nie bez znaczenia będą materiały i sposób ich połączenia. Drewno, winyl, pleksi, szkło, plusz metal, tekstylia i skóra – nie ma wielu ograniczeń. Wystrzegać się należy jedynie zbyt dużej ilości materiałów i akcentów, jeśli nie chcemy zamiast nowoczesnego wnętrza uzyskać współczesnego rokoko. Jeśli jeden element bardzo się wyróżnia, pozostałe powinny być stonowane i stanowić tło. Jeśli poduszki i narzuty, też raczej proste, jednokolorowe, szare, beżowe, białe.
W salonie stoliki kawowe z nóżkami z chromowanej stali ze szklanym blatem, tapicerowane krzesła czy stoły-wyspy na jednej nodze – ważne żeby nie przesadzić z ilością, gdyż w tym stylu mniej znaczy więcej. Niezbędna będzie jednokolorowa kanapa o prostej formie, charakteru nadadzą wiszące lampy w ażurowych metalowych osłonach. Zamiast zasłon najczęściej pojawiają się rolety, dające większe poczucie przestrzeni i porządku.
Pozbawienie mebli kuchennych tradycyjnych uchwytów było jednym z pierwszych kroków w kierunku nowoczesności. Kolejnym, popularyzacja wyspy która nie tylko otwiera pomieszczenie na pozostałą część strefy mieszkalnej, ale też przejmuje coraz więcej funkcji. Także całkiem zamknięte szafki kuchenne zamiast prezentowania za szkłem rodzinnej zastawy, wysoka zabudowa, która skrywa lodówkę i pozostałe sprzęty AGD to wyraziste wyznaczniki nowoczesności w kreowanej przestrzeni. Istotne – a może nawet najistotniejsze, jest też to, co dla oka niewidoczne. Ukryte schowki, mechanizmy ułatwiające zamykanie i otwieranie, to kwintesencja stylu użytkowego. Ściśle przylegające przestrzenie nie tylko dobrze wyglądają, ale też oszczędzają nasz czas, ułatwiając utrzymanie porządku.